Ο νέος υπουργός παιδείας και το… βιβλίο του!

Ο νέος Υπουργός Παιδείας Ευριπίδης Στυλιανίδης είχε κυκλοφορήσει το 1997 το βιβλίο "Σπάστε τη Σιωπή" σε πρόλογο του τότε δημοσιογράφου Θ. Ρουσσόπουλου, αποτελούμενο από συρραφή άρθρων και ομιλιών του ως στέλεχος των ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και ΟΝΝΕΔ.
Το βιβλίο επανακυκλοφόρησε φέτος την ημέρα της ψήφισης του νέου νόμου-πλαισίου σε εκδήλωση με παρουσιαστές τον (νυν υπουργό) Θ. Ρουσσόπουλο και τον δημοσιογράφο Ν. Χατζηνικολάου (ο Τράγκας πώς και έλειπε;). Ο νέος υπουργός αισθάνεται περήφανος, καθώς οι - δημοσιευμένες ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του '80 - απόψεις του υπέρ των ιδιωτικών Πανεπιστημίων έχουν πλέον γίνει "ζήτημα αιχμής" για την κυβέρνηση...

Στον πρόλογο του, ο Θ. Ρουσσόπουλος παρατηρεί ότι ο συγγραφέας "ετοιμάζει το φυτίλι για την αρχή του τέλους μίας… δικτατορίας μετρίων".Στον πρόλογο του, ο ίδιος ο Ευρ. Σττυλιανίδης αναφέρει:
"Η έκδοση αυτού του βιβλίου είναι συλλογική απόφαση και υλοποίηση κοινής επιθυμίας όλων των φίλων και συνεργατών μου στην ΟΝΝΕΔ και τη ΔΑΠ - ΝΔΦΚ. (...) Σημαντικός σταθμός στη μέχρι τώρα τροχιά της γενιάς μας αποτελεί η πρόσφατη εκλογή στο αξίωμα του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας του Κωνσταντίνου Καραμανλή, του πρώτου δηλαδή ΟΝΝΕΔίτη αρχηγού της φιλελεύθερης παράταξης."

Ακολουθεί μια σειρά ενδεικτικών αποσπασμάτων, τα οποία εκτός του ό,τι μεταφέρουν μεγάλο μέρος των απόψεων του συγγραφέα γύρω από ζητήματα παιδείας (και όχι μόνο), σκιαγραφούν με μοναδικό τρόπο την προσωπικότητα: Ευριπίδης Στυλιανίδης.
Διαβάζοντας τα αποσπάσματα αυτά πιστεύουμε ότι θα συμμεριστείτε την άποψή μας πως ανεπιφύλακτα έχουμε να κάνουμε με έναν πεφωτισμένο πολιτικό και πάνω από όλα άνθρωπο με υπέρμετρες κοινωνικές ευαισθησίες!

Η κρίση δική σας,
και ο Θεός βοηθός…

"Εμείς η νεολαία, οφείλουμε να αποδειχθούμε ο σπόρος που μέσα στον καρπό που σαπίζει, αποτελεί την ελπίδα μιας νέας ζωής. Η προηγούμενη γενιά έκανε την προσπάθεια της τα τελευταία τριάμισι χρόνια της διακυβέρνησης Μητσοτάκη, δεν μπόρεσε όμως να αντέξει στο ρεύμα που δημιούργησε η δημαγωγία, ο λαϊκισμός και τα ταπεινά συμφέροντα.”

“(...)Στο μυαλό μας λοιπόν πρέπει να έχουμε την Ευρώπη, στην καρδιά μας την Ελλάδα και στην ψυχή μας την Ορθοδοξία."
Από τοποθέτηση που εκφωνήθηκε στις 5 Μαρτίου 1994 στη Θεσσαλονίκη στην προσυνεδριακή συνδιάσκεψη, που οργάνωσε η ΟΝΝΕΔ στα πλαίσια του 3ου συνεδρίου της Νέας Δημοκρατίας, υπό τον τίτλο "Προτάσεις θεσμικού εκσυγχρονισμού".

"(...)Ο απρόσωπος χαρακτήρας της οικονομικής λογικής που συχνά σκοτώνει την ανθρώπινη ευαισθησία οδηγεί τους νέους σε "λύσεις" αδιέξοδες όπως τα ναρκωτικά, την ένταξη σε εξτρεμιστικές οργανώσεις π.χ. Αναρχικοί-Ναζί.”

“(...) Προτείνω λοιπόν:
- (...)Ο αριθμός των εισακτέων στα Πανεπιστήμια να ορίζεται ανάλογα με τις ανάγκες της αγοράς.
- (...)Να θεσπισθεί δια Νόμου φορολογική ελάφρυνση σε μεγάλες επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα που κάνουν ήδη έρευνα, όπως στις Η.Π.Α.
- (...)Η παρουσίαση της ιστορίας μας, του πολιτισμού μας, της εθνικής μας ταυτότητας, του ευρωπαϊκού μας προσανατολισμού πρέπει να τονιστούν τόσο απ' την εκπαιδευτική ύλη, όσο και απ' τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.”
Κεφάλαιο: "Το Όραμα και ο Ρόλος της Ελληνικής Νεολαίας στην Ευρώπη που Ενώνεται" (πολιτική παρεμβολή στη συνδιάσκεψη που οργάνωσε η Νέα Δημοκρατία στο ξενοδοχείο Intercontinental, 5 Απριλίου 1994).

“- (...) Προτείνουμε τη θεσμοθέτηση του Manager στη διοίκηση των δημοσίων ΑΕΙ και τον περιορισμό του Πρύτανη μόνο στην επιστημονική εκπροσώπηση του Ιδρύματος.
- (...) Η σύνδεση του Πανεπιστημίου με την παραγωγή θα συμβάλλει στην ολοκλήρωση της εκπαίδευσης των νέων επιστημόνων.”
Κεφάλαιο "ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ - ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΙΣΧΥΡΗ", ομιλία στις 11 Δεκεμβρίου 1994 στο στάδιο Ειρήνης και Φιλίας στην εθνική συνδιάσκεψη της Νέας Δημοκρατίας, ο γράφων ως πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ. (3 χρόνια μετά τη δολοφονία του Τεμπονέρα από τον πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας Ι. Καλαμπόκα)

“-(...)Σ' όλες τις αναπτυγμένες χώρες σήμερα η ιδιωτική εκπαίδευση όχι μόνο κατέχει κύρια θέση, αλλά και σε πολλές απ' αυτές χρηματοδοτείται από το κράτος, παράλληλα με την Δημόσια Εκπαίδευση.”
“(...)Ο ανταγωνισμός που αναγκαία θα υπάρξει από την παράλληλη λειτουργία ιδιωτικών και δημόσιων ΑΕΙ θα συμβάλει και στην αναβάθμιση της Παιδείας. Αν μάλιστα το κράτος θεσπίσει ειδικά κίνητρα για τα αποδοτικότερα ΑΕΙ, τότε είναι που όλοι θα ριχτούν στη μάχη του δημιουργικού ανταγωνισμού. (...)Είτε το θέλουν μερικοί είτε όχι ο ανταγωνισμός βρίσκεται στη βάση κάθε προόδου.”
“(...) Τι είναι κοινωνικά δίκαιο; Να έχουν τη δυνατότητα τα παιδιά των πλουσίων να σπουδάζουν στο εξωτερικό ή μήπως να την έχουμε και εμείς με την ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ στην Ελλάδα; Πρέπει ή δεν πρέπει να έχουν όλοι το δικαίωμα των ίσων ευκαιριών στη γνώση; (...)
Τέλος ας μη διαφεύγει πως τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας μιας και θα χρειαστεί να στελεχωθούν από διοικητικούς υπαλλήλους και κατώτερο υπαλληλικό προσωπικό."
Από το άρθρο "Γιατί λέμε Ναι στα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια", δημοσιεύθηκε στον Οικονομικό Ταχυδρόμο 20 Απριλίου 1989.

"Μέσα στις αλήθειες που είναι ανάγκη να διακηρυχθούν στο λαό είναι ότι τα πράγματα θα χειροτερεύσουν πριν αρχίσουν να βελτιώνονται. Αυτή είναι η συνταγή του φιλελευθερισμού και της νέας ηθικής που αυτός διδάσκει. Η πολιτική αυτή είναι μακροπρόθεσμη, αλλά αποτελεσματική και ειλικρινής. Μοιάζει με την έγκυο γυναίκα, που χρειάζεται να φθάσει στα όρια του ανθρώπινου πόνου για να νιώσει όμως μετά, όταν θα ακούει το πρώτο κλάμα του μικρού της, τη χαρά της δημιουργίας, που είναι και η μεγαλύτερη που υπάρχει.”
Από το άρθρο "ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ ΟΙ ΔΑΦΝΕΣ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΜΑΣ", δημοσιεύθηκε στον Οικονομικό Ταχυδρόμο 4 Οκτωβρίου 1990.

Το βιβλίο του νέου υπουργού παιδείας καταφέρνει με ωμό τρόπο να αποτυπώσει τις απόψεις και κατά συνέπεια τις διαθέσεις (πάντα με μία σχετική απόκλιση) των ‘συντρόφων’ του και κατά συνέπεια του κόμματός του (πάντα με άξονα τον ‘εκσυγχρονισμό’ και τη ‘δημοκρατία των ίσων ευκαιριών’).
Πώς μπορούμε παρά να μην είμαστε, τουλάχιστον, καχύποπτοι αν όχι αντίθετοι απέναντι σε κάθε κίνηση του υπουργείου Παιδείας και κατά συνέπεια της φιλελεύθερης παράταξης;