9/12/11

Χαιρετισμός στους εξεγερμένους


ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ, Luther Blisset, απόσπασμα
. . .

Μίλχαουζεν, 15 Φεβρουαρίου 1525

Στο κεντρικό κλίτος δεν πέφτει καρφίτσα. Ο κόσμος είναι πατείς με πατώ σε ακόμα και στη μικρή πλατεία απέναντι απ’ την εκκλησία. Από τον άμβωνα ο Δάσκαλος περιφέρει το βλέμμα του σε κείνη τη θάλασσα από μάτια και αντλεί τη δύναμη για το λόγο του. Γρήγορα απλώνεται σιωπή.

- Η ευλογία του Θεού ας κατέλθει εφ’ υμών, αδελφοί και αδελφές, για να σας επιτρέψει να ακούσετε αυτά τα λόγια με καρδιά ακλόνητη και ανοιχτή.

Όλοι κρατάνε την ανάσα τους.

- Σήμερα μέσα στα παλάτια και τα μοναστήρια, τρίζουν τα δόντια και βγάζουν αφρούς εναντίον σας. Οι βρισιές και οι βλαστήμιες που οι ευγενείς και οι μοναχοί ξεστομίζουν εναντίον της πόλης σας ας μην πτοήσουν το φρόνημά σας. Εγώ, ο Τόμας Μίντσερ, χαιρετίζω σε σας, σ’ αυτό το μέγα πλήθος που συγκεντρώθηκε σήμερα, το δοξασμένο και επιτέλους εξεγερμένο Μίλχαουζεν!

Ο λαός ανταποδίδει το χαιρετισμό με ζωηρές επευφημίες.

- Ακούστε με. Τώρα νιώθετε άβολα από τα ανυπόστατα κουτσομπολιά και τα πικρόχολα και οργισμένα σχόλια εκείνων που ανέκαθεν σας καταπιέζουν: ηγεμόνες, χοντροί ηγούμενοι, δεσποτάδες, προύχοντες της πόλης. Ακούτε τις φωνασκίες τους εκεί έξω, κάτω από τα τείχη; Είναι τ’ αλυχτίσματα σκυλιών που τους κόπηκαν τα πόδια, αδελφοί και αδελφές. Μάλιστα, τα σκυλιά που με τις ορδές των στρατιωτών τους, των φοροεισπρακτόρων τους, μας έμαθαν τι εστί φόβος, μας έμαθαν πάντοτε να υπακούμε, να υποκλινόμαστε μπροστά τους, να τους προσκυνάμε όπως οι δούλοι τους αφέντες. Αυτοί που μας χάρισαν την αβεβαιότητα, την πείνα, τους φόρους, τις αγγαρείες… Αυτοί σήμερα, αδελφοί μου, κλαίνε από οργή, γιατί ο λαός του Μίλχαουζεν ξεσηκώθηκε... 

15/10/11

Εσύ πλευρά διάλεξες;


Δεν υπάρχουν δύο στρατόπεδα. Δεν υπάρχουν δύο εκ διαμέτρου αντίθετες νοοτροπίες και πρακτικές. Όσο και αν το θέλουμε, όσο και αν θα μας βόλευε, όσο και αν το επικαλούμαστε με κάθε ευκαιρία. Πες το όσες φορές γουστάρεις μπας και το πιστέψεις για να νιώσεις καλύτερα! Ελεύθερα! Πάμε μαζί.. “Εμείς και αυτοί” “Εγώ και όλοι σας” “Ο λαός και η κυβέρνηση” “Οι εργάτες και τα αφεντικά” “Οι μπάτσοι και οι αγωνιζόμενοι άνθρωποι” “Οι φοιτητές και το υπουργείο” “Οι καταληψίες και οι αντιδραστικοί με τα φυτά” “Η πρόοδος και η συντήρηση” Μούφες!

Ακόμα και να υπάρχουν τελικά τα στρατόπεδα αυτά, τα συρματοπλέγματά τους είναι τόσο σάπια και σκεβρωμένα από σκουριά που ακόμα και ένα μπεμπάκι μπορεί μπουσουλώντας να αλλάζει πλευρές και να σουλατσάρει πέρα δώθε. Σκέψου οπότε τι γίνεται με τους υποτιθέμενους αντιπάλους στρατιώτες.. Του στρατοπέδου το κάγκελο! Τη μία βρίζονται και σκοτώνει ο ένας τον άλλο, την άλλη μαζεύονται κρυφά από τους διοικητές τους τα βράδια, πίνουν μπύρες και παίζουν χαρτιά!

Αυτό που υπάρχει ξέρεις τι είναι; Μια επαναλαμβανόμενη τεράστια αντίφαση! Αγκαλιά με έναν ηλίθιο και κοντόφθαλμο ατομικισμό που οδηγεί στον καννιβαλισμό μεταξύ των ανθρώπων. Δε μιλάω για την εξαίρεση. Για τον κανόνα μιλάω..

Μπάτσος που μόλις έχει ξυλοφορτώσει και συλλάβει ένα 16χρονο που τόλμησε να του πετάξει ενα μπουκάλι νερό, στο δρόμο για το σπίτι του παρατηρεί ένα χτυπημένο από αμάξι γατάκι να υποφέρει, σταματάει και το παίρνει να το φροντίσει.
Κνίτης φοιτητής που μέχρι πρότινος υπερασπιζόταν με πάθος και την κατάληψη καλώντας τους συμφοιτητές του σε πράξεις αντεπίθεσης, στη νέα γενική συνέλευση προτείνει την κλιμάκωση του αγώνα με το άνοιγμα της σχολής και την έναρξη της εξεταστικής.
Συνειδητοποιημένος καταληψίας φοιτητής κατά τη διάρκεια πανεκπαιδευτικού συλλαλητηρίου καβατζώνει μια χούφτα πράγματα από περίπτερο, χαμογελάει στη μούρη της περιπτερού και ξαναμπαίνει στην πορεία.
Επιμελής φοιτήτρια που τη νοιάζουν αποκλειστικά τα μαθήματά της και έχει βάλει και αυτή το χεράκι της για να κρατηθεί ανοιχτή η σχολή, κατά τη διάρκεια προφορικής εξέτασης δεν αντέχει την εμπαθή και αυταρχική αντιμετώπιση συμφοιτητών της από τον καθηγητή και ξεσπά ξεφτιλίζοντάς τον μπροστά σε όλους. Για τις επόμενες τρεις εξεταστικές την κόβει στο μάθημα με 4.
Καθηγητής οργανωμένος στον ΣΥΡΙΖΑ, το πρωί συμμετέχει σε πορεία ενάντια στο νέο νόμο-πλαίσιο και την αναθεώρηση του άρθρου 16, ενώ το απόγευμα απειλεί τους φοιτητές του πως αν δεν ανοίξουν το γραφείο διασύνδεσης και το λογιστήριο του πανεπιστημίου για να πληρωθούν θα κάνει ότι μπορεί για να χαθεί η εξεταστική.
Απεργός για τρεις βδομάδες ταξιτζής ενάντια στο άνοιγμα του επαγγέλματος, μετά τη λήξη των κινητοποιήσεων σε παίρνει κούρσα, σου μιλάει για τον αγώνα του και τα αιτήματά του ενώ ταυτόχρονα το πειραγμένο ταξίμετρο γράφει τα διπλά λεφτά.

Φυσικό επακόλουθο των παραπάνω είναι ο συλλογικός αγώνας αντιφατικών ατόμων να είναι καταδικασμένος, σταδιακά, να αποκτήσει αντιφατικά χαρακτηριστικά και να διαστρεβλωθεί/απαξιωθεί η ουσία του, αν δεν έχει και εξαρχής ξεκινήσει κάπως έτσι..

Ίσως τελικά δύο να είναι οι λύσεις για την εξάλειψη της αντίφασης. Ή ξεχαρβαλώνεις τα συρματοπλέγματα και γίνεσαι ένας τέλειος αχταρμάς γνωρίζοντας πολύ καλά την κατεύθυνση που θα επικρατήσει.. το παίρνεις απόφαση και ακολουθείς το ρεύμα ή.. επιμένεις ανυποχώρητος να σηκώνεις τα κάθε όπλα της κάθε στιγμής και καραδοκείς πίσω από τα οδοφράγματα! και άμα γουστάρεις ρε πούστη να περάσεις πέρνα!

Πάντα υπάρχει όμως και μια ακόμα ερώτηση.. Είσαι σίγουρος ότι μπορείς με άνεση να ξεχωρίζεις τον εχθρό από το σύμμαχο; Ο εαυτός σου τελικά τι είναι; Υποστηρικτής ή αντίπαλος;

Ας αλλάξουμε, φαινομενικά, θέμα..

Κατάληψη:
α. αυθαίρετη ή δυναμική εγκατάσταση σε ένα χώρο, από τον οποίο αρνούμαι να απομακρυνθώ: Έγινε ~ του κτιρίου από άστεγους πρόσφυγες. Οι φοιτητές αποφάσισαν ~ της σχολής τους σε ένδειξη διαμαρτυρίας.
β. τοποθέτηση σε μια θέση, ανάληψη ενός αξιώματος με νόμιμα ή αυθαίρετα μέσα: H πολιτική αναταραχή είχε ως αποτέλεσμα την ~ της αρχής από τους στρατιωτικούς.

Με βάση τον παραπάνω ορισμό λοιπόν, ποιος κάνει κατάληψη σε ποιον και γιατί; Ποιος καταληψίας είναι ο πραγματικά βίαιος και ο αδίστακτος; Ποια κατάληψη θα υποστηρίξουμε ρε; Την κατάληψη της εξουσίας ή την κατάληψη της αντίστασης; Είναι το 'καμία' επιλογή;

Στον κόσμο μας,
τον πλασμένο με λογική και ευαισθησία,
θα έπρεπε να επικρατούν
η ευαίσθητη λογική
και το λογικό συναίσθημα,
αντί της αναίσθητης λογικής
και του παράλογου συναισθήματος,
πολύ περισσότερο δε
αντί του αναίσθητου παραλογισμού
και της παράλογης αναισθησίας.”

Όσο κι αν το περιμένεις από στιγμή σε στιγμή, δε θα μιλήσω ούτε για νόμους ούτε για πλαίσια και άρθρα ούτε για αγώνες, κινητοποιήσεις, υποβάθμιση του πανεπιστημίου, κατάργηση της δημόσιας δωρεάν παιδείας, το τιμημένο εργατικό κίνημα και φυσικά για τους φοιτητές που κλιμακώνουν τον αγώνα τους ενάντια στα βάρβαρα μέτρα των κυβερνήσεων... Το έχω ήδη κάνει πολλές φορές, σε έχω πρήξει αρκετές από αυτές και το βασικότερο, κουράστηκα πραγματικά να ακούω και τις δικές μου αλλά και τις δικές σου μπούρδες!

Δυο όμως πράγματα δε θα βαρεθώ να σου υπενθυμίζω και περιμένω κάποια στιγμή το ίδιο και από σένα. Πέντε λέξεις...

Τη λογική σου..
Το συναίσθημα..

Διαφύλλαξέ τα!
ή.. χάρισέ τα στην κόλαση!

Φτάνει πια με τις αντιφάσεις!

Αναστροφή

5/7/11

Το τέλος του φόβου.

Σκέψου Άλλαξε Μεταμορφώσου

23/5/11

Οι κακές συν..αναστροφές σύντομα ξανά.. ανάμεσά σας!

Στο μεταξύ ρίξε και καμιά κλοτσιά στον τύπο εκεί μπροστά με τα πορτοκαλί...


The Media map...