Πίσω από τις ροζ λεξούλες…

Η μητέρα όλων των μεταρρυθμίσεων είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση. Στη χώρα μας η Ν.Δ είναι απλά το τηλεχειριστήριο, το οποίο εκτελεί τα προστάγματα της «μητέρας» (όχι ότι αν ενεργούσε αυτοβούλως θα έκανε κάτι διαφορετικό…). Από την άλλη μεριά, το Πανελλήνιο «Σοσιαλιστικό» Κίνημα προσπαθεί, για τα μάτια του κόσμου, να αντιπολιτευθεί νομίζοντας πως ξεχνάμε ότι ήταν ο αρχικός εκτελεστής των εντολών. Οι εντολές αυτές λέγεται ότι αποσκοπούν στην ‘εξέλιξη’ και την ‘πρόοδο’ της κοινωνίας μας. Το ερώτημα όμως είναι: Ποια είναι η πολιτική βάση των αλλαγών; προς ποια κατεύθυνση κινείται αυτή η εξέλιξη και η πρόοδος; Ποιο είναι το δικό τους κίνητρο; Μήπως η αύξηση του κεφαλαίου που αναγκαστικά προϋποθέτει και συνεπάγεται την προώθηση του ανταγωνισμού;

Δεν αρνούμαστε την εξέλιξη και την πρόοδο της κοινωνίας... Το αντίθετο μάλιστα.. Αρκεί αυτή να μην πραγματοποιείται εις βάρος του πνεύματος και του κοινωνικού δίκαιου, να μην εντείνει τον κοινωνικό αποκλεισμό, κοινώς να μην πατά επί πτωμάτων κερδοσκοπώντας... Η ‘εξέλιξη και η πρόοδός’ τους επιτυγχάνεται μέσα από διάφορους τομείς. Ένας από αυτούς είναι και η εκπαίδευση. Στην εκπαίδευση λοιπόν, σκιαγραφείται ένα περίεργα σκοτεινό σκηνικό μέσω των μεταρρυθμίσεων που προωθούνται. Μελετώντας κάποιες από αυτές κανείς, διαπιστώνει τις προθέσεις τους και τα συμφέροντά που ικανοποιούν, τα οποία καμουφλάρονται πανέμορφα πίσω από «ροζ» λεξούλες…

Διασφάλιση της ποιότητας των πανεπιστημίων σου λέει… Ας φτιάξουμε λοιπόν ένα τετραετές επιχειρησιακό αναπτυξιακό πρόγραμμα με βάση το οποίο εσύ καλό μου πανεπιστήμιο θα έχεις να εκπληρώσεις κάποιους στόχους που θα στους αναθέσω εγώ που τους γνωρίζω καλύτερα. Έτσι φίλε μου, θα διαμορφώσεις ανάλογα το πρόγραμμά σου και σε περίπτωση που αντιληφθώ ότι δεν ανταπεξέρχεσαι, λυπάμαι, αλλά είμαι υποχρεωμένος να σου δώσω λιγότερα χρήματα απ’ όσα σου αντιστοιχούν, τα οποία θα δώσω σε κάποιον άλλο που ανταποκρίνεται καλύτερα, μέσα στο πλαίσιο ελευθερίας που του έχω δώσει εγώ και οι εταιρείες μου. Επίσης, για να σου δείξω πως με απασχολεί η περίπτωσή σου, σου αφήνω το περιθώριο να «παίξεις» με τις φιλενάδες μου τις επιχειρήσεις, οι οποίες μπορούν να επενδύσουν κάποια χρήματα, με κάποια ανταλλάγματα πάντα! Έτσι και αλλιώς, έχουν όλοι ξεχάσει ότι μόνο εγώ, ως κράτος, οφείλω να σε χρηματοδοτώ.

Διά βίου εκπαίδευση σου λέει… ‘Α! όλα κι όλα, εδώ συμφωνούμε’, μπορεί να σκεφτεί κανείς. Άλλωστε ποιος ολοκληρωμένος επιστήμονας δε θέλει να επιμορφώνεται συνεχώς για να ανταπεξέρχεται στην εξέλιξη; Το θέμα είναι όμως ότι σιγά σιγά δε θα με αφήνουν να βγαίνω από το πανεπιστήμιό μου ένας ολοκληρωμένος επιστήμονας αλλά αντίθετα, ένας κατακερματισμένος.. (Αυτό μπορεί να γίνει εφικτό με πολλούς τρόπους, όπως με τους δύο κύκλους σπουδών). Ε και ναι, τότε αναγκαστικά θα χρειάζομαι να τρέχω από ινστιτούτο σε ινστιτούτο για να συμπληρώσω τις γνώσεις μου. Άσε που τότε θα πρέπει να τους πληρώνω και δίδακτρα. Άραγε εδώ οι επιχειρήσεις θα μένουν στην απέξω;

Βέβαια από την άλλη θα μου πεις, τώρα που αναγνωρίζουν τα κολλέγια και θα αναθεωρήσουν και το άρθρο 16 για να μπορούν και οι καλοκάγαθοι πλούσιοι να ιδρύουν πανεπιστήμια, γιατί να σπουδάζω 4, 5 ή 6 χρόνια σε κάποιο Α.Ε.Ι; Έτσι και αλλιώς, ανεξάρτητα από την ποιότητα των σπουδών μου, τα ίδια επαγγελματικά δικαιώματα θα έχω. (Μπαίνεις σε ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο, πληρώνεις, ρουφάς σαν σφουγγάρι όλη την κατευθυνόμενη μόρφωση που σου προσφέρουν, παίρνεις το πτυχίο, χτυπάς και ένα Ινστιτούτο, ξαναπληρώνεις, ειδικεύεσαι ακόμα περισσότερο, παίρνεις και τις πιστωτικές σου μονάδες και… είσαι κομπλέ!)

Εμ αυτό που το πας; Για να μπορώ να κινούμαι ελεύθερα από ίδρυμα σε ίδρυμα και από χώρα σε χώρα μου βάζουν αυτές τις πιστωτικές μονάδες και έτσι η αξία μου θα μετριέται σε πόντους! Ευτυχώς, οι πόντοι αυτοί συλλέγονται από ‘παντού’ (ΙΔΒΕ, σεμινάρια, ώρες εργασίας…) Μόνο από τα Carrefour δεν μπορώ να τις μαζέψω… Τώρα, τι θα αντιπροσωπεύουν αυτές οι μονάδες και τι σόι επιστήμονας θα είμαι δεν ξέρω. Πάντως θα είμαι αναγνωρισμένος από παντού. Άραγε οι επιχειρήσεις που έτσι κι αλλιώς θα συμβάλλουν στη διαμόρφωση του προγράμματος σπουδών τι ρόλο θα παίζουν εδώ; Ποια μαθήματα και ποιες ενασχολήσεις θα θεωρούνται περισσότερο σημαντικές γι’ αυτές και άρα θα έχουν και περισσότερους πόντους; Λογικά έχουν όλοι οι άνθρωποι την ίδια οικονομική δυνατότητα και τις ίδιες ευκαιρίες να συλλέξουν τις μονάδες τους ε;