Σάββατο 6/12/08.
16χρονο παιδί πέφτει νεκρό στα Εξάρχεια από σφαίρες μπάτσου. Δολοφονείται εν ψυχρώ από ειδικό φρουρό.
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΟΠΛΙΖΕΙ… ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ
Εσείς τον σκοτώσατε. ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΑΜΕ. Σκοτώσαμε ένα παιδί και αντί να αντιμετωπίσουμε τους εαυτούς μας, αποποιούμαστε των ευθυνών μας αποχαυνωμένοι μπροστά στη τηλεόραση καταδικάζοντας την οργή, την αντίδραση, την αντίσταση. Καταδικάζουμε την υγεία, αρνούμενοι να έρθουμε σε ρήξη με τον διεφθαρμένο εαυτό μας.
2 σφαίρες στο στήθος. 16χρονος νεκρός. Κάποιοι αποφάσισαν πως το παιδί δε χρειαζόταν να ζήσει άλλο.
Πάνω από 100 φόνοι μπάτσων από το 1980. 3,5 άνθρωποι δολοφονούνται κάθε χρόνο από τους προστάτες της τάξης και της ασφάλειάς μας.. από τους φύλακες της δημοκρατίας μας.. από τα σκυλιά του κράτους.. του κράτους των αφεντικών…
Η κάθε μορφής καθημερινή βία που βιώνουμε μας έχει γίνει συνήθεια. Η εξουσία και η εκμετάλλευση έχουν νομιμοποιηθεί. Πρέπει να σκοτωθεί άνθρωπος για να σοκαριστούν κάποιοι. Αλλά ούτε αυτό φτάνει. Ως πότε ο καθένας θα αρκείται στην υποτιθέμενη βόλεψή του;
Όταν οι μπάτσοι σκοτώσουν τα παιδιά σας..
τότε θα βγείτε απ’ τα κλουβιά σας…
Εξοστρακισμός.. και η υπόθεση θα κλείσει. Θα γυρίσουν όλα στον ρυθμό τους. Θα συνεχίσουμε την “ειρηνική μας συμβίωση”.
Μόνο που το 16χρονο παιδί θα είναι ακόμα στο χώμα.. και θα περιμένει το επόμενο θύμα της “δημοκρατίας μας” στη θέση στο πλάι του…
Και εμείς εδώ στη σχολή μας τι κάνουμε; Τι κάνουμε σε αυτό το μικρό χώρο στον οποίο κινούμαστε και τον οποίο τελικά διαμορφώνουμε; Συνεχίζουμε τις εκδρομές μας, συνεχίζουμε τα πάρτυ μας.. θυσιάζουμε τις όποιες αντιδράσεις στο βωμό των θεσμών, των καταστατικών, των “κανονισμών”.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ να πείτε φέτος στον Αλέξη…
Το κράτος δολοφονεί
Η αδιαφορία μας είναι το πραγματικό όπλο στα χέρια του κάθε μπάτσου και της κάθε εξουσίας
ΑΠΑΘΕΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ
